Music from the desert

Θα παρουσιάσω ύστερα απο καιρό, περιμένοντας εναγωνίος το χαρτί της απόλυσης(λελέχαρτο) και ενώ όσο πλησιάζουν οι γαμω μέρες για την απόλυση απο την θητεία.

Επειδή έχουμε σκουριάσει μουσικά και πνευματικά...καιρός να ξεσκουριάσουμε
Ας προτείνουμε 5 μουσικά άλμπουμς της Stoner rock σκηνής που πρέπει ο καθένας να ακούσει.(τα γούστα ειναι υποκειμενικά πάντα).
ΥΓ
Δεν θέλω να πω ποια ειναι τα καλύτερα του είδους...αλλά ποια προσωπικά γουστάρω να ακούω σπίτι χαλαρώνοντας

5
Ξεκινάμε με τους Queens of the Stone Age και την δισκάρα τους Song for the deaf...
Τα λόγια ειναι περιττά νομίζω!!!

4
Στην τέταρτη θέση προτείνω τους asteroid  που μου θυμίζουν αρκετά σε περάσματα  κλασσικό ροκ ήχο φάση  deep purple με φωνητικά στύλ Kansas και με doom στοιχεία(εδώ θα προτείνω τον πρώτο τους δίσκο).Αξίζει κανεις να τους ψάξει


3
Στην τρίτη θέση ένα album που προσωπικά γουστάρω τρελά απο μια μπάντα που κάποιοι θα διαφωνήσουν να την βάλουν στο stoner doom ήχο, έχουν αρκετά ροκ στοιχεία αλλά ωστόσο κάνουν την διαφορά, μπορούμε να πούμε οτι ειναι μια μετεξέλιξη των Black Sabbath στα 90s οι Orange Goblin
O δίσκος τους time travelling blues ειναι διαχρονικός και ίσως ο καλύτερος τους

2
Όταν διαλύθηκαν οι Kyuss ο τρελό Garcia(frontman των kyuss) ψάχτηκε να βρεί μια μπάντα που να τον αντιπροσωπέυει στον ήχο του stoner και hard rock αυτό το κατάφερε κατα την ταπεινή μου γνώμη με τους Unida, μια μπάντα που δεν την γνώριζα εαν δεν πήγαινα πρόσφατα σε ένα Live τους το καλοκαίρι στο 'Αν club...οι τύποι ειναι απίστευτα καλός βρώμικος ήχος με κιθάρες πολύ καλές αξίζει κανεις νξα ακούσει το Coping With The Urban Coyote

1
Περνάμε στο τελευταίο και κορυφαίο άλμπουμ που έχω ακούσει απο Ελληνική μπάντα, με καλοπροσεγμένο ήχο απο τους 1000mods το τελευταίο τους album που πιστεύω οτι ειναι ένα δυνατό άλμπουμ με άρτιο προσεγμένο ήχο λές και έχει βγεί κατευθείαν απο τον νότο.
Θεωρώ οτι μαζί με τους Planet of Zeus είναι οι νέες μπάντες που εκπροσωπούν την Ελλάδα επάξια στο εξωτερικό!!!

Ροκ Μουσική η μόδα σημειώσατε 2πλο

Έχουμε μπει για τα καλά σε ρυθμούς ποδοσφαιρικούς(λόγω Μουντιάλ), τα έχουμε ποδοσφαιριοποιήσει όλους όπως την πολιτική, τον έρωτα και δυστυχώς και την μουσική!!!

Μουσική θα μου πεις που κολλάει με την μόδα;

Σαφώς και έχει μόδα η μουσική και ειδικά δυστυχώς η ροκ(ειδικά το metal).
Ζούμε στην Ελλάδιτσα μια μικρή χώρα που έχει περάσει αρκετά ανα τους αιώνες, η μουσική και ειδικά η Ροκ ξεκίνησε κάπως χαλαρά και με επιρρόες απο beatles, cream κλπ
Ξεπήδησαν pop rock μπάντες όπως οι Charms, οι Idols, Olympians

Παλιές Ελληνικές ταινίες υιοθέτησαν το ροκ στυλάκι που είχε επηρεαστεί καθαρά απο την Μεγάλη Βρετανία, αρκετά clubs παίζαν τέτοια μουσική που ναι μεν ακούγεται ευχάριστα αλλα στην ουσία ειναι μια ΚΑΘΑΡΗ αντιγραφή απο ότι ακούμε με Ελληνικό στίχο.

Έγινε μόδα τα ροκ clubs και οι χίπις που ειχαν το στίγμα του τέντι μποί(ο σημερινός κάγκουρας).
Υπήρχε μια μόδα ή όποια πέρασε όμορφα, λίγες μπάντες ξεχώρισαν την δεκαετία του 70 και παίζαν καθαρά δικό τους ήχο και στίχο όπως οι Socrates Drunk the Conium και οι Aphrodite's Child.
Ειδικά οι δεύτεροι ανάδειξαν μεγάλους μουσικούς με παγκόσμια καριέρα όπως ο Ντέμης Ρούσσος και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου οι όποιοι αναγκάστηκαν να φύγουν εκτός Ελλάδας για να κάνουν καριέρα(τυχαίο...δεν νομίζω)

Την δεκαετία του 80(βασικά τέλη 70) μπήκε για τα καλά στην μόδα το Punk και το New Wave, μπάντες ξεπηδάγαν σαν τα μανιτάρια που ήθελαν να μοιάσουν στους The Cure, Joy Division και New Order!!!
Άλλες μπάντες προσπάθησαν κάπως να φτιάξουν τον ήχο τους και πρωτοεπαιξαν ένα δύσκολο είδος το Ελληνικό ροκ, δηλαδή ουσιαστικό ροκ με Ελληνικό στίχο κάτι που για μένα ειναι ακόμα δύσκολο να το κάνεις πετυχημένα διότι πολύ απλά ειναι δύσκολο σε ροκ φορμα να παίξεις Ελληνικό στίχο!!!
Οι Σπυριδούλα και ο Παύλος Σιδηρόπουλος το έκαναν επιτυχημένα με τον δίσκο Φλου

Ένας δίσκος που δεν μιλούσε για πράγματα απλά, οπως λούλουδια, έρωτες, αγωνίες αν θα βγεί ραντεβού με την κοπέλα, για ξεγνοιασιά και τέτοιες μαλακίες, ο στίχος ηταν ωμός και ρεαλιστικός, θέματα επιβίωσης και κοινωνικά ζητήματα που μέχρι τότε ηταν καλά κρυμμένα στην μικροαστική κοινωνια του 80
Αυτό σηματαδότησε ένα νέο ξεκινήμα προς το ειδος της Ροκ μουσικής, ο Ελληνικός στίχος πήγε να αποκτήσει μια γερή βάση που έδωσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και οι Σπυριδούλα και σιγά σιγά βγαίναν κατα το 80 μπάντες που έδωσαν μια γροθιά στο σάπιο κατεστημένο
Όπως οι αγαπημένες μου Μουσικές Ταξιαρχίες(με τον γνωστό Τζιμάκο Πανούση)

Αξιζει να σημειώσουμε οτι το γνωστό προοδευτικό Σοσιαλιστικο κόμμα(ΠΑ.ΣΟΚ η ΜΠΑΤΣΟΚ για τους μυημένους) λογόκρινε τις μουσικές ταξιαρχίες διότι προσβάλουν τα χρηστά ήθη της κοινωνίας!!!
Πέσαν οι μάσκες και το ΡΟΚ επιτέλους έγινε αυτό που έπρεπε...πήρε την δική του ουσία στα πράγματα, όμως η μόδα παρέμεινε μόδα χιλιάδες πιτσιρίκια γυρνάγαν με νεκροκεφαλές και με σκισμένα μπλουζάκια(σκηνίκο απο την ταινια Βασικά Καλησπέρα σας) και ο ροκάς έγινε απο ένα ασυμβίβαστο άτομο μια γραφική καρικατούρα, παρακμιακή που θα έχει ουσία μονο αν πιεί πρέζα και αν πλακώνει κόσμο στον ξύλο!!!
Πιθηκοειδή κατάσταση και αρκετοί μάσησαν με την εικόνα αυτή...δυστυχώς ενώ στην μουσική ειχαμε δυνατές καταστάσεις η μόδα παρέμεινε μόδα

Την ίδια εποχή μια μπάντα απο την Θεσσαλονικη έπαιζε για την δική της κάβλα, αδιαφορώντας εαν την πουν ροκ η όχι μιλάω για τις τρύπες που αργότερα έγιναν μόδα απο τις δισκογραφικές και γέμιζαν στάδια...
Η ιστορια λέει οτι ο πρώτος δισκος των Τρυπών...έγινε απο δικά τους έξοδα απο μια μικρή δισκογραφική της πόλης με όνομα Lazy Dog, λεφτά που ποτέ δεν πήραν πίσω οι Τρύπες!!!

Δεν ήταν όμως μονο οι Τρύπες στην Θεσσαλονίκη, ήταν και άλλες μπάντες που έπαιξαν τον ροκ ήχο σε Ελληνικό στίχο όπως τα Μωρά στην Φωτιά που ηταν μια καθαροαιμη Punk μπάντα που φλέρταρε άνετα με πράγματα που η κοινωνια φοβούσε να τα πει προς τά έξω!!!
Η καταπίεση της γενιάς που δεν είχε πολυτεχνεία και δεν βιώσε την χούντα αλλα την υποκριτική αλλαγή έβγαινε προς τα έξω και έσκαγε σαν μια μεγάλη ΦΟΥΣΚΑ

Η ΡΟΚ όμως δυστυχώς συνοδεύτηκε με την πρέζα και τις ψυχοτρόπες ουσίες, αρχές 90 ο Σιδηρόπουλος πεθαίνει απο overdose και ο άσιμος λιγα χρόνια αυτοκτονει...ο κόσμος ταυτίζει την ΡΟΚ μουσική με την πρέζα και έτσι ο ροκάς στιγματίζεται οτι ειναι το πρεζάκι της παρέας!!!

Το 90 σημαίνει και το τέλος του Ελληνικού ροκ, χιλιάδες μπάντες βγαινούν απο δισκογραφικές που θέλουν να μοιάσουν στις Τρύπες η στις μουσικές ταξιαρχίες...

Αξίζουν κάποιες αλλές ειναι εντελώς για τα σκουπίδια

Ξεχωρίζω τα Ξύλινα Σπαθια που πιτσιρικάς μου έκανε εντύπωση ο ήχος τους, οχι βέβαια το λιωμένο παγώτο που οι ίδιοι αποκύρηξαν(ωραιο τραγούδι αλλά έγινε της μόδας ακόμα παιζεται σε βλαχοΕλληνάδικα), τους ειχα δει το 1996 στο Resque Club και έπαιζαν την δικιά τους ροκ μουσική με ηλεκτρονικά στοιχεία

Επίσης το 90 βγήκαν και αξιόλογες μπάντες και στον Αγγλόφωνο στίχο και ήχο που για μένα ηταν εξίσου ιδιαιτέρα καλές και δυστυχώς η μόδα που τότε ηταν Ελληνικό ροκ της έθαψε όπως οι Closer, Deus Ex Machina, Make Believe, Echo Tatoo, HoneyDive κλπ
Οι περισσότερες μάλιστα μπάντες ειχαν συμβόλαιο με ανεξάρτητες δισκογραφικές και οχι ελεγχόμενες όπως ειχαν οι μπάντες που έπαιζαν Ελληνικό στίχο και αυτό ηταν κάτι το ενδιαφέρον κόντρα στην μιζέρια συν το γεγονός οτι δεν τους προωθούσαν γιατι μάλλον δεν ηταν το στυλάκι τους!!!

Παρόλα αυτά το ΡΟΚ παρόλο που έχουν βγεί αρκετές μπάντες παραμένει μια απο τα ίδια στην μιζέρια και στην μόδα...δεν ξέρω αν αυτό ωφελείται στην κακή εκπαίδευση και αγωγή που έχουμε σαν κοινωνία αλλά σαφώς και αυτό παιζει το ρόλο του!!!
Χιλιάδες πιτσιρίκια σημερα ακούνε ροκ αλλα δεν ξέρουν την βάση, δεν ξέρουν οτι μια μπάντα θέλει για να στηθεί χιλιάδες ώρες πρόβας και δεν ειναι μόνο να γρατζουνάς την κιθάρα...

Δεν ειναι ροκ μόνο ο μπάφος και οι μπύρες , δεν ειναι ροκ μόνο να περνάς καλά αλλά και να γράφεις για αυτά που γινονται τρίγυρω σου, ροκ δεν ειναι τα τατούαζ και οι γκόμενες αλλά το να ζείς στην άκρη του γκρεμού δίχως φόβο αλλά με πάθος.
Μπορει να το βλέπω και ρομαντικά...δεν ξέρω αλλά έτσι νοιώθω και αυτό λέω

Κλείνω με 2 τραγούδια απο δύο   νέες μπάντες που έχω ξεχωρίσει(γαμάνε και δέρνουν όπως λέμε και στην καθημιλουμένη) μιλαώ για τους Planet of Zeus και τους Electric Litany, δύο διαφορετικά στυλάκια έτσι και αλλιώς ένας γνήσιος ροκάς δεν κοιτάει το στυλάκι, Μπορεί να  ακούει death, Alternative, punk, Stoner η Garage όμως θα ακούσει σχεδόν όλα τα στύλ απλά κάπου εστιάζει την προσοχή του κάπου πιο πολύ

ΥΓ
Δεν ανέφερα δύο μπαντες στην μικρή μου αναδρομή τους Last Drive και τους Nightstalker οι όποιοι έχουν ξεπεράσει με τις μουσικές τους τα στενά όρια της Ελλάδος....
ΥΓ1
Στηρίζουμε Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ που παιζει μπαλίτσα και όχι ομάδες που νομίζουν οτι παίζουν μπαλίτσα(βλέπε Ελλάδα η Βραζιλία)
ΥΓ2
Η φώτο ειναι απο το λιμάνι της Θεσσαλονικης τον Οκτώβριο του 10

Ιστορίες απο το στρατό μέρος Α

Πέρασε πολύ καιρος απο την τελευταια ανάρτηση, η μητέρα Πατρίδα με κάλεσε και εμένα να την υπηρετήσω.

Σε μια εποχή που γενικά ο καθένας κοιτάει τον κώλο του...και πως να επιβιώσει...πήγα και εγώ με πεσμένη ψυχολογία να κάνω το καθήκον μου!!!

Βέβαια η εμπειρια ειναι καθοριστίκη διότι γνωρίζεις αρκετά αξιόλογα άτομα...διαφόρων ηλικιών και αντιλήψεων μπαινει στο τριπάκι της ομαδικότητας...χάνεται λιγο ο ατομισμός και προσπαθείς να λειτουργήσει σαν σύνολο...

Άλλες φορές γινεται εύκολα και άλλατε με το ζόρικο τρόπο, ειπαμε ο καθένας ανάλογα στο πως το βλέπει!!!

Anyway ένας μήνας είχε θετικό πρόσημο μάγκες...έχουμε και  άλλους μέχρι να τελειώνει η ιστορία(to be continued)

Πρός το παρόν επειδή ειμαι σε καλό mood ΧΑΡΙΖΩ μια συλλογή με διάφορα stoners κομμάτια αλλα και κάποια κλασσικά αγαπημένα  απο Έλληνες και Ξένους!!!

johnny rocker volume 02

 Dala Sun-Sludge Machine
 Kyuss-One inch Man
 Mahakala-Be my hand
 Mondo Generator (feat. Josh Homme & John Garcia) - The Last Train 
 Motorhead-Iron horse(Live no sleep till hammersmith)
 Nightstalker-Spit 
 Orange Goblin-Blue snow
 Pantera-Iam Broken 
 Phase Reverse-Death ride
 Queens of the stone Age feat Mark Lanegan-Auto Pilot(Live at Ancienne Belgique)

Download
  

Οι μασκαρεμένοι

Ήρθαν και έφυγαν και αυτές οι απόκριες...

Ο κόσμος διασκεδάζει για να ξεφύγει απο την μιζέρια του...κλασσικές αξίες σε μια καταπιεσμένη συντηρητική κοινωνία που κρύβει πίσω απο την μάσκα το πρόβλημα της!!!

Ναι όντως είμαστε προβληματικοί και δεν κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη...χρειάζομαστε ψυχολόγους, γκόμενους, γκόμενες, φίλους και διάφορα άλλους για να μας πουν ποιος και ποιοι είμαστε!!!

Ειναι απλή η απάντηση στην ερώτηση...εμείς ειμαστε αυτό που δείχνουμε και όχι αυτό που πραγμάτικα είμαστε...

Θα μου πεις τι μαλακίες μου λές τώρα...αν σκεφτεις οτι φοράς στολή μια φορά το χρόνο έτσι για να αυτοσαρκαστείς τότε τι υπόλλοιπες μέρες τι κάνεις....καρναβάλι εισαι και τότε μόνο που κράτα τους τύπους και...καλά!!!

Στην ζωή μας συνέχεια φοράμε μάσκες...έτσι μας δίδαξε η κοινωνια και η ηθική της...μια ηθική μικροαστική που πάντα δεν προβάλει το κοινό καλό αλλα το ατομικό....ατομισμό στο φούλ, άραξε στο κελί σου και γράψτα όλα στα αρχίδια σου!!!

Μόνο που αν τα γράψεις όλα...θα σε γράψουν και εκείνα, όποτε μετά θα υπάρχει θέμα

Ειναι θέμα εξουσίας;
Μπορεί...

Πάντως η μουσική έχει δώσει απαντήσεις στο ερώτημα της μάσκας και της υποκρισίας

Ξεκινάμε λοιπόν απο τους παλιούς who...με το γνωστό ύμνο behind blue eyes

 No one knows what it's like
To be the bad man
To be the sad man
Behind blue eyes....

Περνάμε σε κάτι πιο χαλαρό μετά μια μπαλάντα ενός αδύναμου ανθρώπου...την έγραψε ο bob dylan αλλα θα την ακούσουμε απο τον Stephen Malkmus(πρωην τραγουδιστής των Pavement)
Mιλάει για το άτομο που πουλάει πνεύμα...εξουσια φοράει την μάσκα του δικαστή των πάντων και του κριτή, θεωρεί τον εαυτό του ΥΠΕΡΑΝΩ όλων αλλά στην ουσία ειναι ένα μικρό ανθρωπάκι...o MR JONES

Στην συνέχεια πάμε στην συλλογικη υποκρισία και στον λαό που πάντα φοράει τις δικές του γαμημένες μάσκες με ενα τραγούδι που τα λεει ολα...κόντρα στην συλλογική υποκρισία που κρατάει τον κόσμο αιχμάλωτο...στον φασισμό και στην βία(βλέπουμε τι γινεται τώρα στην Ουκρανια) if you tolerate this your children then your children will be next σε Ελληνικα εαν το αποδεχτείς αυτό τότε.... το παιδι σου θα ειναι το επόμενο θύμα...

Και κλεινω με ενα δικό μας τραγούδι Ελληνικό..χάρτινο τσίρκο απο τις μοναδικές Τρύπες...η εισαγωγη τα λεει ολα...η ζωη ειναι μεγάλη ΜΗΝ την κάνεις καρναβάλι!!!

                                                           
Κάφτε λοιπόν τις  μίζερες μάσκες σας  και τους μασκαράδες...σκεφτείτε καθαρά και ζήστε γαμώ την τρέλα μου....χωρίς κανονικότητες, μικροπρέπειες και ατομισμούς!!!

Καλή σαρακοστή :)

ΥΓ
Στα αρχαία χρόνια φορούσαν μάσκες για διονυσιακές τελετές μύησης στα μυστήρια της ζωής δυστυχώς σημερα τις μάσκες τις φορούν οχι για να γνωρίσεις κάποιο μυστήριο με σκόπο την γνώση... αλλα απλά για να ξεγελάσεις η να κρύψεις κάτι απο τον άλλον!!!

 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων
 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 23:15

Tα άγρια άλογα

Ύστερα απο μια περίοδο εντελώς αγχωτική και απομόνωσης και παράλληλα τρεξίματος το θέμα κάπως χαλάρωσε.

Μπήκε επιθετικά το 2014 που απο ότι φαινεται θα ειναι ένα άγριο έτος με διάφορες αλλαγές και καταστάσεις!!!

Καταρχάς κουνάει σε όλη την Ελλάδα, ο εγκέλαδος ξύπνησε για τα καλά και μας προειδοποιεί μην μπλέκεται με την μητέρα φύση.

Οι άνθρωποι απο την άλλη δέχονται αυξήσεις σε φόρους και διόδια και τα νεύρα τους έχουν γινει σμπαράλια.

Το διαπιστώνω κάθε μέρα, λίγοι κρατάνε την ψυχραιμία τους!!!

Οι νέοι που σπουδάζουν βλέπουν το μέλλον τους ζόρικο και ζοφερό, όραμα δεν υπάρχει έχει πέσει του ένα μαύρο σύννεφο και επικρατεί φόβος για το αύριο!!!

Κανεις δεν ξέρει τι θα φέρει το αύριο...για αυτό προτείνω να ζήσουμε λιγο το σήμερα...σαφώς και πρέπει να βάζουμε στόχους και να κάνουμε όνειρα(δεν κοστίζουν τιποτα) αλλά να μην επενδύουμε όλο μας το ειναι εκεί!!!

Διότι αλλιώς θα καταλήξουμε σε αδιέξοδο και τότε μάγκες μου το τέλος θα ειναι πολύ κοντά ...ο φόβος θα κυριαρχήσει και όπου κυριαρχεί φόβος στην ψυχή τότε γίνεσαι ένα άβουλο πλάσμα.

Ας σπάσουμε τον φόβο και την αβεβαιότητα με καλή παρέα, με θετικές σκέψεις και με καλή μουσική 

Προτείνω την δισκάρα των Rolling Stones με όνομα Sticky Fingers(απο τους σπουδαίους δίσκους του rock n roll)

Περιέχει κομματάρες όπως το Black Sugar, Wild Horses, Can you hear me Knocking, I Got The Blues,  Sister Morphine και Dead Flowers

For your Love

Ολοί έχουμε βιώσει ένα συναίσθημα αγάπης και έρωτα για κάποιον συνάνθρωπο μας

Ο έρωτας λοιπόν μέσα απο την μουσική όπως τον βλέπει ο Johnny Rocker(γνωστός και σαν PsychoMan)

Ξεκινάει όμορφα σαν ένα ηλιοβασίλεμα οπως λένε οι Cream με το sunshine of your love
Η πρώτη  αίσθηση και το πρώτο βλέμμα οπως ο Ήλιος ανατέλλει

Στην συνέχεια η φάση γίνεται πιο μυστήρια γιατί περιμένεις  να βρεις ανταπόκριση
Έναν άνθρωπο που θέλεις να αγάπησεις και να ερωτευθείς όπως λένε οι Jefferson Airplane

Εφόσον ξεκαθαριστεί το γεγονός και δεις οτι υπάρχει θετική ανταπόκριση κάνεις την επόμενη κίνηση εξομολογείς τον έρωτα σου love me tender όπως λεει ο μεγάλος Βασιλιάς (Elvis)

Mετα την ερωτική εξομολόγηση τα ενδεχόμενα παίζουν...σου κάνει τον βίο αβίωτο ξαφνικά ολα δειχνουν να χάνονται, ο εαυτός σου απο την μια χάνει το εγώ του και σκέφτεται τον άλλον, ξαφνικά νιώθεις μια ακατανίκητη έλξη, η όποια όμως σου δημιουργεί αμφιβολίες . όπως λένε οι Buzzcocks Ever fallin in Love with someone you shouldnt love with

Στο τέλος διαπιστώνεις ότι η φάση θέλει τον χρόνο της,,.ξέρεις ο καθένας έχει τις δικές του φοβίες και ανασφάλειες για το που θα οδηγήσει το πάθος και η σχέση...χρειάζεται χρόνος για να δέσει και απο την άλλη ο καθένας θέλει να χαθεί στην αγκαλιά του άλλου δίχως να το νοιάζει τιποτα όπως λένε οι
 led zeppelin-whole lotta love

Μετα το αχαλίνωτο πάθος που δεν περιμένει χρόνο και τόπο...νιώθεις οτι κάτι σου λείπει αναρωτιέσαι τι έγινε και δεν μπορείς να συλλάβεις το πάθος...εισαι απο την μια χαρούμενος οτι αγαπάς επιτέλους κάποιον εκτός απο τον εαυτό σου και απο την άλλη σου λείπει...έχει φύγει τώρα ο έρωτας σιγά σιγά απομυθοποιείται η κατάσταση φέυγει το πάθος και έρχεται η ηρεμία.

Οι πρώτες κουβέντες μετα το πάθος οδηγούνται σε καβγάδες και τσακωμούς...κάποιος πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα πίσω αλλά δεν ειναι εύκολο

 aint no easy way απο Black Rebel Motorcycle Club

Αυτο σημαίνει οτι η σχέση αρχίζει να φθείρεται χρόνο με το χρόνο , κάποιος απο τους δύο αργά η γρήγορα θα φύγει,θα χαθεί σε άλλα μονοπάτια ο έρωτας τελειώνει έτσι τοσο απλά όσο αρχίζει
..
Ερχεται η δύση και το τέλος...απότομα ορισμένες φορές, άλλες φορές πιο συγκαταβατικά αλλά πάντα  ο έρωτας ενδέχεταινα σε τσακίσει love will tear us apart- Joy Division

Η μετa ερωτική φάση πάντα ειναι η χειρότερη διότι αρκετές φορές κολλάς και χάνεσαι στους δρόμους αυτούς που περπάτησες με τον χαμένο έρωτα σου...μπαινεις σε διαδικασία ξανά να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και τότε καταλαβαίνεις ποιος και τι εισαι, όταν θυμάσαι αυτόν που έφυγε, με θετικό η αρνητικό πρόσημο δεν έχει και τόση σημασία πια
.madrugada-Only when you re gone

Αυτό ηταν ενα μικρό αφιέρωμα στον φτερωτά θεό του έρωτα...δεν ξέρω αν σας άρεσε η όχι...πάντως σίγουρα η μουσική περιγράφει όμορφα τον έρωτα και τις σχέσεις
Και μην ξεχνάτε μην φοβάστε να ερωτευθείτε ακόμα και αν στο τέλος πληγωθείτε...ζωή ανέραστη ειναι μια ψόφια ζωή
Κλεινω με το μεγάλο ερώτημα που πάντα μένει χωρις απάντηση που
θέτει όμορφα ο Iggy Pop σε μια διασκευή ενος jazz κομματιού

What Is This Thing Called Love? 

Johnny Rocker On the road again

Ο δρόμος είναι ο μοναδικός σύντροφος και καλό ειναι να απολαύσουμε που και που και το ταξίδι, μας έχει φάει το άγχος και η στατικότητα, σπίτι δουλεια fb και μετά ύπνος!!!

Πως γίναμε έτσι αγρίμια κλεισμένα σε πόλεις και σε χωρια αποκλεισμένη απο την πραγματικότητα, γύρω γύρω έχουμε εξελίξεις και εμεις κλεισμένη στο μίζερο εγώ μας χάνουμε το ταξίδι


Τα βαριέμαι αυτα θέλω να είμαι στον δρόμο και να βλέπω διάφορα τοπία!!!
Ζηλεύω τους ναυτικούς, τους νταλικιέριδες και τους πιλότους...συνέχεια στον δρόμο και σε ταξίδια πάντα μοναχικοί και δυνατοί ψάχνοντας το δικό του μέρος για να αράξουν!!!
Α πως το ειχε πει ο Νερούντα κάποτε
Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Για αυτο σας χαιρετώ σε λίγο ο δρόμος με περιμένει πρέπει να ετοιμαστώ τι καλύτερο απο ταξίδι ανήμερα της ονομαστικής μου εορτής!!!

Να σας ευχηθώ καλά ταξίδια(με φυσικά μέσα πάντα) το κείμενο αυτό κλείνει με τραγούδια του δρόμου απο δύο μεγάλους μπλουζ καλλιτέχνες
 canned heat-on the road again και tom waits-wrong side of the road

Ο Άι Ιωάννης βοήθεια μας :)

ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΑ part 1 το φαινόμενο Pink Floyd

Οταν καίγεσαι για την μουσική δεν μπορεί να μην γνωρίζεις τους Pink Floyd, μια μπάντα που μάλλον αλλάξε το στύλ και τον ήχο της μουσικής γενικότερα!!!

Απο τις ψυχεδελικές δοκιμές με τον μουρλο syd barret μέχρι το division bell είχαμε διάφορες διακυμάνσεις στον ήχο τους αλλά κατα τα άλλα έγραψαν ιστορία!!!

Θα εστιάσω στην πρώτη περιόδο των Floyd με τον syd barret που την θεωρώ ακριβώς η αρχή της γέννησης του λεγόμενου πειραματικού ήχου!!!

Το όνομα Pink Floyd καταρχάς  δεν έχει να κάνει -αν και παραπέμπει- με ναρκωτικά, αλλά με τα μικρά ονόματα δύο από τους αγαπημένους μπλουζίστες του Syd Barrett, τον Pink Anderson και τον Floyd «Dipper Boy» Council.

Ο Syd Barret έπαιξε το πρώτο και βασικό ρολο μαζι με τον Roger Waters στην δημιουργία της μπάντας

Η αρχή του ήχου  ηταν καθαρά γκαραζ με ψυχεδελικά στοιχεια, επηρεασμένο κάτι μεταξύ the beatles και με αρκετές επιρροές απο την garage rockabilly σκηνη της Αμερικής αλλα με δικό τους εντελω΄ς στύλ...για αυτο θεωρείται οτι έφεραν μια νέα μόδα στην Βρετανική σκηνή

Για πρώτο post και βιντεο  για το 2014 ειναι το  The Piper At the Gates of Dawn ένα αριστούργημα ψυχεδέλειας, γκαράζ και ηλεκτρονικού πειραματισμού...η μουσική τους σε πάει σε άλλη διάσταση και αρκετές μπάντες αργότερα επαιξαν τέτοιο ήχο (βλέπε 13 Floor Elevators) αλλά και κάποιες που επηρεάστηκαν για το μέλλον όπως οι Radiohead