Μου είχε πει κάποτε μια σχέση που είχα...αγαπητέ Γιάννη θα γεράσεις μόνο όταν καταλάβεις ότι αυτό που αγαπάς πέθανε!!!
Ευτυχώς πράγματα που αγαπώ δεν έχουν πεθάνει...σχέσεις πολλές όλες αφήνουν σημάδια αλλά δεν γαμιέται...ζούμε το τώρα και δεν βολευόμαστε με το μέλλον
Υπάρχουν λοιπόν πράγματα που μας κρατάνε ζωντανούς όπως είναι η μουσική που είναι η απόλυτη τέχνη...
Ας κάνω ένα αφιέρωμα στις κασέτες που είχα στο δωμάτιο μου πριν κάποια χρόνια...ερωτευόμενος για πρώτη φορά και βέβαια θα σας προσφέρω την κασέτα στον κόσμο του απρόσωπου διαδικτύου.
Δισκοπωλείο Κόκος χειμώνας του 99 ωραίες εποχές...κάναμε Αγγλικά στην Κομιώτη και μετά πηγαίναμε και ζητάγαμε κάποια τραγούδια από σιντί σε κασέτες.
Οι επιλογές καθαρό Ελληνικό ροκ(διότι δεν ξέραμε τίποτα άλλο)
Θυμάμαι αμυδρά την πρώτη κασέτα...αλλά το πρώτο τραγούδι ήταν από την Λευκή Συμφωνία...μια επιτυχημένη μπάντα τότε στο χώρο του Underground Ελληνόφωνου Ροκ ήχου...το θα είμαι πολύ μακριά δεν μπορώ να το βγάλω από τα αυτιά μου
Χειμώνας του 2000 τελευταία τάξη λυκείου...δισκοπωλείο μετροπολ κάτω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ο γνώστος φίλος Τζίμης...κλασσικος Ροκάς Αθηναίος που ήρθε σώγραμπρος στο Τζάντε!!!
Απίστευτός τύπος έγραφε κασέτες και σιντι τότε θυμάμαι είχα γράψει μια κασέτα από την δισκογραφική δουλεία των Ξύλινων Σπαθιών μια ματιά σαν βροχή το τραγούδι που μου άρεσε ηταν το Ρομπότ
Επιχειρήσεις, επιχειρήσεις,
πουλά κλεμμένα όνειρα, αγοράζει αναμνήσεις,
ότι βλέπει την αλήθεια στον τελευταίο πάπυρο
να καίγεται σε μια οθόνη ως το άπειρο.
Καλοκαίρι 200 έρχονται οι Τρύπες και ημουν μέσα...τους είχε φέρει ο Άκης Λαδικός τότε υπεύθυνος στον δήμο Ζακυνθιου για τα Πολιτιστικά...χαμός και βέβαια ένας κόσμος γνωστός σε ένα λαιβ που τα είχε όλα, καπνογόνα σπρωξιές και κάψιμο ατελείωτο
Πέρασε ενας χρόνος που είδα λαιβ ηταν Φεβρουάριος του 2001 και ήρθε η ώρα του Ρόδον...πρώτο μεγάλο μέρος για λαιβ, το είχα ακουστά αλλά εκεί είδα ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα μύθος της εγχώριας σκηνής τα Διάφανα Κρίνα...ένα σχεδόν μυσταγωγικό λαιβ σε μια μπάντα που αρκετοί ροκάδες την θεωρούσαν δήθεν...διότι δεν γουστάραν τους ποιητικούς στίχους...είχα ένα καλό φίλο που υποτιμητικά τα έλεγα Αδιάφανα Κτήνα(!!!)
Προσωπικά τους ξαναείδα μέχρι το 09 που διαλύθηκαν άλλες τέσσερις φορές...δεν ήμουν φαν άλλα έγινα στην πορεία
Το χώρο του Ελληνόφωνου ροκ υπήρχαν και άλλες μπάντες που μου άρεσαν και είχα διάφορα σιντι η κασέτες για να τα ακούσω...όπως ηταν οι Μοντάζ που είχαν γράψει το επόμενο τραγούδι ύμνος που διασκεύαζαν οι φίλοι καλοί των Reservoir Dogs(τοπική μπάντα που χρόνια έπαιζε ροκ στο νησι)
Συνεχίζω με τους Purple Overdose, μια μπάντα που ειχα αγοράσει και δύο σιντί τους παίζαν εκπληκτικό ροκ με μελωδίες 60s και φωνητικά που έμοιαζαν περισσότερο για μπάντα από το Los Angeles των 90s.Ψυχεδελική μπάντα που λίγοι την γνώριζαν
Μετά θα περάσω σε μια άλλη μπάντα αδυναμία της τότε εφηβείας από Ελλάδα που δυστυχώς διαλύθηκε ηταν οι Earthbound η πρώτη μπάντα που μου άρεσε ο πειραματικός ήχος...μέλη από Last Drive, Honeydive, Deus ex Machina και Rockin Bones έφτιαξαν αυτή την μπαντάρα...είχα πάρει το πρώτο τους δίσκο όπου διασκευάζουν το Gardenia των Kuyss
Θα κλείσω με δύο αγαπημένες μπάντες που παίζουν δικό τους στυλ
Με τους Metro Decay που τους ανακάλυψα πριν λιγο καιρό αν και παλιοί νομίζω είναι μια μπάντα από το μέλλον...που ο ήχος τους θα παραμείνει αναλλοίωτος για καιρό
Και κλεινω με τους σπουδαίους Vavoura Band το συγκρότημα του Τζόνι Βαβούρα και του σπουδαίου Δρόλαπα στην κιθάρα
Την συλλογή με τα τραγουδια του ποστ την κατεβάσετε από το παρακάτω link και το ανοίγεται με το πρόγραμμα win rar
http://www.mediafire.com/download/6q0i9rf3jbtidt2/my+personal+cassete.rar
ΥΓ
Την συλλογή την αφιερώνω σε όλα τα παιδιά τση πλατείας
