Οταν η μουσική φοβίζει τους δολοφόνους...

Ήταν μια συνηθισμένη Παρασκευή και 13, σε μια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Μια παρασκευή που σημαίνει τέλος της βδομάδας, ο κόσμος χαλαρά βγαίνει για μια βόλτα...ότι πρέπει για να περάσει ευχάριστα μια ζόρικη βδομάδα που τελειώνει!!!

Ο κόσμος γεμίζει τον συναυλιακό χώρο όπου οι Eagles of Death Metal θα παρουσιάζουν τον νέο δίσκος τους με τίτλο Zipper Down.

Χαρούμενες φάτσες, φίλοι και ζευγάρια θα δούνε και θα ακούσουν την αγαπημένη τους μουσική...μέχρι που ξαφνικά και εν μέσο του κονσέρτου δύο μαυροφορεμένοι σκοτεινοί τύποι, θα μπούν εντός με σκοπό να σκοτώσουν για τον δικό τους Θεό!!!

Η μουσική λοιπόν φοβίζει...χιλιάδες σφαίρες πέσαν, κόσμος φοβισμένος φεύγει από το Bataclan που μετατρέπεται σε πεδίο κάποια σύρραξης!!!

Ο εφιάλτης επιστρέφει και χτυπιέται μια συναυλία,όπου ο κόσμος πήγε να ξεσκάσει και να απολαύσει την μουσική του.

H rock κοινότητα σοκάρεται και όχι μόνο...όταν φανατικοί μιας θρησκείας η μιας ιδεολογίας(συγγνώμη δεν τα διαχωρίζω).

Η κοινωνία έχει αποκτηνωθεί τόσο πολύ που στην αρχή κάποιοι είπαν εντάξει...σε χώρα που βομβαρδίζει μια άλλη λογικό ειναι να υπάρξουν αντίποινα(λογική του παραλόγου αλλα οκ) απο την άλλη όμως τι σου φταίνε χιλιάδες αθώοι που πάνε εκει για να ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΔΙΑΟΛΕ την μουσική!!!

Τόσο πολύ σας φοβίζει η μουσική;

Δεν ειναι η πρώτη φορά που χτυπιέται η μουσική απο κάποιον φανατικό

Το 1969 οι Rolling Stones κάνουν μια συναυλία στο Altamont και ένας τύπος απο την συμμορία των Hell Angels(μηχανόβιοι πρεζάκιδες που πιστεύουν στην φυλετική καθαρότητα) δολοφονούν έναν μάυρο φαν κατα την διάρκεια της συναυλίας!!!

Η μουσική εξημερώνει τα ήθη και κυρίως οι συναυλίες ειναι ένα διαδραστικό θέαμα...και ειδικά όσο αφορά το ροκ.
Ο φόβος που θέλουν να μας επιβάλλουν είναι στο γεγονός οτι δεν θέλουν τον κόσμο να ακούει μουσική και να φεύγει απο την << πραγματικότητα >> που μας επιβάλλουν.

Είτε είναι οι Eagles of Death Metal ή οι Rolling stones κάποιοι δεν θέλουν να ακούσουν απλά να φοβίσουν και να σκοτώσουν!!!

Για αυτό όπως εξιστορούν οι ίδιοι οι Eagles of death metal στο παρακάτω βίντεο...μόνο η συλλογικότητα έσωσε πολλούς και ο κόσμος απο το πουθενά οργανώθηκε να ξεφύγει όσο μπορούσε απο τους ψυχοπαθείς δολοφόνους της Isis.

Και ναι επιμένω να ακούω ροκ ή μέταλ όσες δολοφονίες αν κάνετε...η μουσική ειναι η καλύτερη απάντηση στους φασίστες όλων των αποχρώσεων και απόψεων!!!
Κλείνω με τρία αγαπημένα τραγούδια των Eagles of Death Metal που απόδειξαν οτι η μουσική ενοχλεί και σώζει απο το χάος του σήμερα που βιώνουμε...
ΥΓ
Long Live Rock and Roll

Χαμένα όνειρα μιας νιότης που δεν σβήνει ποτέ

Μου είχε πει κάποτε μια σχέση που είχα...αγαπητέ Γιάννη θα γεράσεις μόνο όταν καταλάβεις ότι αυτό που αγαπάς πέθανε!!!
Ευτυχώς πράγματα που αγαπώ δεν έχουν πεθάνει...σχέσεις πολλές όλες αφήνουν σημάδια αλλά δεν γαμιέται...ζούμε το τώρα και δεν βολευόμαστε με το μέλλον

Υπάρχουν λοιπόν πράγματα που μας κρατάνε ζωντανούς όπως είναι η μουσική που είναι η απόλυτη τέχνη...

Ας κάνω ένα αφιέρωμα στις κασέτες που είχα στο δωμάτιο μου πριν κάποια χρόνια...ερωτευόμενος για πρώτη φορά και βέβαια θα σας προσφέρω την κασέτα στον κόσμο του απρόσωπου διαδικτύου.

Δισκοπωλείο Κόκος χειμώνας του 99 ωραίες εποχές...κάναμε Αγγλικά στην Κομιώτη και μετά πηγαίναμε και ζητάγαμε κάποια τραγούδια από σιντί σε κασέτες.

Οι επιλογές καθαρό Ελληνικό ροκ(διότι δεν ξέραμε τίποτα άλλο)

Θυμάμαι αμυδρά την πρώτη κασέτα...αλλά το πρώτο τραγούδι ήταν από την Λευκή Συμφωνία...μια επιτυχημένη μπάντα τότε στο χώρο του Underground Ελληνόφωνου Ροκ ήχου...το θα είμαι πολύ μακριά δεν μπορώ να το βγάλω από τα αυτιά μου

Χειμώνας του 2000 τελευταία τάξη λυκείου...δισκοπωλείο μετροπολ κάτω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ο γνώστος φίλος Τζίμης...κλασσικος Ροκάς Αθηναίος που ήρθε σώγραμπρος στο Τζάντε!!!
Απίστευτός τύπος έγραφε κασέτες και σιντι τότε θυμάμαι είχα γράψει μια κασέτα από την δισκογραφική δουλεία των Ξύλινων Σπαθιών μια ματιά σαν βροχή το τραγούδι που μου άρεσε ηταν το Ρομπότ
Επιχειρήσεις, επιχειρήσεις,
πουλά κλεμμένα όνειρα, αγοράζει αναμνήσεις,
ότι βλέπει την αλήθεια στον τελευταίο πάπυρο
να καίγεται σε μια οθόνη ως το άπειρο.

Καλοκαίρι 200 έρχονται οι Τρύπες και ημουν μέσα...τους είχε φέρει ο Άκης Λαδικός τότε υπεύθυνος στον δήμο Ζακυνθιου για τα Πολιτιστικά...χαμός και βέβαια ένας κόσμος γνωστός σε ένα λαιβ που τα είχε όλα, καπνογόνα σπρωξιές και κάψιμο ατελείωτο

Πέρασε ενας χρόνος που είδα λαιβ ηταν Φεβρουάριος του 2001 και ήρθε η ώρα του Ρόδον...πρώτο μεγάλο μέρος για λαιβ, το είχα ακουστά αλλά εκεί είδα ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα μύθος της εγχώριας σκηνής τα Διάφανα Κρίνα...ένα σχεδόν μυσταγωγικό λαιβ σε μια μπάντα που αρκετοί ροκάδες την θεωρούσαν δήθεν...διότι δεν γουστάραν τους ποιητικούς στίχους...είχα ένα καλό φίλο που υποτιμητικά τα έλεγα Αδιάφανα Κτήνα(!!!)
Προσωπικά τους ξαναείδα μέχρι το 09 που διαλύθηκαν άλλες τέσσερις φορές...δεν ήμουν φαν άλλα έγινα στην πορεία

Το χώρο του Ελληνόφωνου ροκ υπήρχαν και άλλες μπάντες που μου άρεσαν και είχα διάφορα σιντι η κασέτες για να τα ακούσω...όπως ηταν οι Μοντάζ που είχαν γράψει το επόμενο τραγούδι ύμνος που διασκεύαζαν οι φίλοι καλοί των Reservoir Dogs(τοπική μπάντα που χρόνια έπαιζε ροκ στο νησι)

Συνεχίζω με τους Purple Overdose, μια μπάντα που ειχα αγοράσει και δύο σιντί τους παίζαν εκπληκτικό ροκ με μελωδίες 60s και φωνητικά που έμοιαζαν περισσότερο για μπάντα από το Los Angeles των 90s.Ψυχεδελική μπάντα που λίγοι την γνώριζαν

Μετά θα περάσω σε μια άλλη μπάντα αδυναμία της τότε εφηβείας από Ελλάδα που δυστυχώς διαλύθηκε ηταν οι Earthbound η πρώτη μπάντα που μου άρεσε ο πειραματικός ήχος...μέλη από Last Drive, Honeydive, Deus ex Machina και Rockin  Bones έφτιαξαν αυτή την μπαντάρα...είχα πάρει το πρώτο τους δίσκο όπου διασκευάζουν το Gardenia των Kuyss

Θα κλείσω με δύο αγαπημένες μπάντες που παίζουν δικό τους στυλ

Με τους Metro Decay που τους ανακάλυψα πριν λιγο καιρό αν και παλιοί νομίζω είναι μια μπάντα από το μέλλον...που ο ήχος τους θα παραμείνει αναλλοίωτος για καιρό

Και κλεινω με τους σπουδαίους Vavoura Band το συγκρότημα του Τζόνι Βαβούρα και του σπουδαίου Δρόλαπα στην κιθάρα

Την συλλογή με τα τραγουδια του ποστ την κατεβάσετε από το παρακάτω link και το ανοίγεται με το πρόγραμμα win rar
http://www.mediafire.com/download/6q0i9rf3jbtidt2/my+personal+cassete.rar
ΥΓ
Την συλλογή την αφιερώνω σε όλα τα παιδιά τση πλατείας

Καλώς σας ξανα βρήκα

Πέρασε ενα διάστημα που βαριόμουνα να γράψω μουσικά πράγματα

Ζούμε απο τότε μεγάλες στιγμές...την Ευρώπη να μιλάει για την Ελλάδα, βγάλαμε μια νέα κυβέρνηση και πολλά άλλα ροκ εν ρολ

Θα έλεγα ότι ακομα δεν είδαμε την λευτερία αλλά ας κάνουμε λίγο υπομονή

Προς το παρόν το μόνο που μένει ζωντανό ειναι το ΡΟΚ και η κάβλα μας για ζωή.

Ο Τζόνι σας προτείνει σήμερα μερικές ροκ απολαύσεις  στο χαοτικό διαδίκτυο.

5 αξιολογα πράγματα που βρήκα και προτείνω καλοί μας φίλοι 

5)
Πάμε πρώτα στους Traffic με τον δίσκο The Low Spark of High Heeled Boys

4) SEX PISTOLS- Live in Longhorn 78

Για μένα οτι καλύτερο έχει βγάλει η Βρετανική σκηνή μετά τους Stones ήταν οι Pistols
Πραγματικό καβλωτικο λαιβ την εποχή που ξεκινούσε δειλά δειλά το Punk rock

3)Wipers - Is This Real? LP

Δυνατή γκαράζ ροκ μπάντα με στοιχεία απο Punk τέλη δεκαετίας 70 αρχές 80 με πρωτεργάτη τον Greg Sage έκαναν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα με συναυλίες στο θρυλικό Ρόδον

2)Sodom (Mortal Way Of Live - 1988)

Μεγάλη hard rock μπάντα οι Sodom στο χώρο του Thrash μέταλ προσωπικά ένα λαιβ που αξίζει κανεις να δεις εαν ειναι φαν του είδους

1)Queens of The Stone Age - Over The Years and Through The Woods

Τι να πεις για τους Queens of the Stone Age μια μεγάλη stoner rock μπάντα και προσωπική αδυναμια!!!
Εδώ απο ένα dvd που το βρήκα στο ιντερνετ
Αξίζει να το δείτε

Καλή μουσική απόλαυση και θα τα λέμε πιο συχνά