Μια υπέροχη ευκαιρία-σκέψεις για το Ελληνόφωνο ροκ

Γι' άλλη μια ιδεολογία κι άλλη μια διαστροφή
κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία.
Γι' άλλη μια κτηνωδία,γι' άλλη μια σφαγή
κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία.
Τρυπες-Μια υπέροχη ευκαιρία

Το νέο κείμενο βγήκε τυχαία, βλέπω ακόμα κάποιοι να μιλάνε για Ελληνικό ροκ, το όποιο για μένα δεν είναι κάτι το ξεχωριστό πλέον είναι απλά η μουσική που μιλάει στην ψυχή μας.

Μια μουσική που ξεχωρίζει ο καθένας και κάνει την ανάγκη του ήχο.

Δυστυχώς στις μέρες μας κάποιοι ξαναμιλάνε για Ελληνικό ροκ, μια καλοστημένη απάτη για να οικονομήσουν οι εταιρείες γιατί κάποτε εκεί μετά το 93 μέχρι το 2003 βγαίναν άπειρες μπάντες χωρίς ύφος άλλα με αντιγραφή για να γίνουν οι νέες Τρύπες ή τα Ξύλινα Σπαθιά η τα Υπόγεια Ρεύματα κλπ.
Το ΡΟΚ δεν ειναι ούτε οι ΤΡΥΠΕΣ, ούτε τα Ξυλινα Σπαθιά, ούτε τα Μωρά στην φωτιά, οι Last Drive κλπ.

Είναι το κλίμα της εποχής απο το 80 και μετά, απο την αλλαγή του Ανδρέα(η πρώτη πρώτη φορά "Αριστερά), η εποχή των παχέων αγελάδων, των μπουζουκιών που τα ονόμασανε πολιτιστικά κέντρα, την εποχή των πακέτων ντελόρ, την εποχή που ο καθένας είχε απο 2 πιστωτικές κάρτες το λιγότερο, μια εποχή της ψευτιάς και της πουστιάς που έπρεπε να είχε έναν αντίλογο.
Εκεί υπήρξαν μπάντες που τις σέβομαι ανεξάρτητα την πορεία τους(πήγαν σε Πολυεθνικές τύπου Virgin, EMI κλπ) ο καθένας μέσα απο το δικό του πρίσμα έβλεπε τα πράγματα λίγο πιο διαφορετικά απο τον μέσο μικροαστό.

Για να γίνεις καλλιτέχνης-μουσικός την εποχή εκείνη  ήθελες θυσίες και προσωπικές "επαγρυπνήσεις"
 Δυστυχώς όμως βλέπω κείμενα απο διάφορους που θεωρούν τους εαυτούς του καλλιτέχνες και προσπαθούν να αναδείξουν την ανυπαρξία τους μειώνοντας τους άλλους.
Πχ εδώ είδα αυτό το κείμενο με τίτλο την ψώνισε ο Αγγελάκας και ο Παυλίδης.
Ένας καλλιτέχνης το έχει γράψει που επικρίνει την συνέντευξη Παύλου Παυλίδη και Γιάννη Αγγελάκα στον Θεοδόση Μίχο της popaganda.gr

Δεν μου αρέσει να κατακρίνουν μουσικούς και ανθρώπους που παίζουν αυτό που γουστάρουν με το δικό τους κόστος, οχι ότι οι μουσικοί είναι το ιερό τοτεμ(λένε και αυτοί μαλακίες).

Απομονώνει ο κύριος φράσεις  που έγραψε το άρθρο και μετά κάνει το δικό του μοντάζ.
Πολιτική τακτική που οπωσδήποτε πρέπει ο μουσικός-καλλιτέχνης να ειναι στο δικό του ύφος και στην δικιά του τακτική και αντίδραση.

Αυτή η "σταλινοποίηση" της Μουσικής και του ΡΟΚ κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει, εντάξει σε καπιταλισμό ζούμε(δυστυχώς για κάποιους) και παίζουμε με τους δικούς του ρυθμούς, μην γινόμαστε μίζεροι και ξεφτίλες.

Αυτό το κακό έχει η Ελλάδα ότι έχει καμμένα μυαλά που όποιος ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ με εσένα και την σάπια νεκρή ιδεοληψία είναι ξεπουλημένος, την έχει ψωνίσει και δεν κάνει για τον χώρο του ΡΟΚ.

ΥΓ
Πραγματικά αν την ειχε  ψώνισει ο Αγγελάκας τότε η θα ηταν σε κάποια επιχορηγούμενη εκδήλωση του Υπουργείου Πολιτισμού ή θα ήταν στέλεχος κάποια μεγάλης εταιρείας δισκογραφικής...δεν το έκανε και άρα ειναι άκυρος ο σχολιασμός.Θα είχε εκατομμύρια και δεν θα είχε ανάγκη τις συναυλίες με 10euro είσοδο!!!
ΥΓ1
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα ο Γιάννης Αγγελάκας, ο Παύλος Παυλίδης,Υπόγεια Ρεύματα και ο Πουλικάκος και τραγουδάνε ακόμα και βγάζουν δίσκους γιατί δυστυχώς ο χώρος ο συγκεκριμένος χώρος του Ελληνόφωνου ροκ πάσχει λίγο.
ΥΓ3
Τσεκάρετε λίγο τον φίλο Αντουαν Παρίνι που κάπως λέει το πράγμα διαφορετικά(τυχαία τον βρήκα στο φατσοβιβλιο)

10 βρετανικές μπάντες που γράψανε ιστορία

Με αφορμή το #brexit και το ΟΧΙ των Βρετανών καιρό να περάσουμε σε ενα μίνι αφιέρωμα απο 10 μπάντες στο χώρο του Ροκ και μέταλ του νησιού και 10 albums που κατα την γνώμη μου αρέσουν

10)Porcupine Tree-In Absentia

09)Paradise Lost-Draconian times

08)Venom-Black Metal

07)The Clash-London Calling 

06)Motorhead-Iron Fist 

05) Iron Maiden-Seven son of the Seven son 

04)Beatles-Revolver 

02)Pink Floyd-Atom heart mother

01)Rolling Stones-Let it bleed

Καλώς όρισες 16

Μπήκε το 2016 άλλη μια χρονιά γεμάτη όνειρα, προσδοκίες και στόχους, άλλη μια χρονιά με κοινωνικές αδικίες, πουστιές και ξεπεσμούς.

Ναι δεν πιστεύω στον χρόνο είτε είναι 2015 είτε 2016,είτε 2017 δεν θα πω τις κοινότυπες ευχές που λένε τα δίποδα για να ξεγελάσουν το μίζερο διαλυμένο ΕΓΩ τους!!!

Μόνο μουσική, υγεία και πίστη θέλω να ευχηθώ

Και επειδή γουστάρουμε μουσική ας κανω ενα πρωτοχρονιάτικο δώρο με μερικά τραγούδια
απο την συλλογη Johnny rocker 2016-fuck the hype που θα ανεβάσω στην επόμενη ανάρτηση όποτε γινει(μπορεί και μετά απο 1 με 2 μήνες :P )

Πάρτε ενα μικρό δείγμα με 6 τραγούδια απο έξι μπάντες που ΣΚΙΖΟΥΝ τον πάτο

ΥΓ
Και όπως λεει ένας φιλος 2016 και όποιος ΑΝΤΕΞΕΙ

Οταν η μουσική φοβίζει τους δολοφόνους...

Ήταν μια συνηθισμένη Παρασκευή και 13, σε μια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Μια παρασκευή που σημαίνει τέλος της βδομάδας, ο κόσμος χαλαρά βγαίνει για μια βόλτα...ότι πρέπει για να περάσει ευχάριστα μια ζόρικη βδομάδα που τελειώνει!!!

Ο κόσμος γεμίζει τον συναυλιακό χώρο όπου οι Eagles of Death Metal θα παρουσιάζουν τον νέο δίσκος τους με τίτλο Zipper Down.

Χαρούμενες φάτσες, φίλοι και ζευγάρια θα δούνε και θα ακούσουν την αγαπημένη τους μουσική...μέχρι που ξαφνικά και εν μέσο του κονσέρτου δύο μαυροφορεμένοι σκοτεινοί τύποι, θα μπούν εντός με σκοπό να σκοτώσουν για τον δικό τους Θεό!!!

Η μουσική λοιπόν φοβίζει...χιλιάδες σφαίρες πέσαν, κόσμος φοβισμένος φεύγει από το Bataclan που μετατρέπεται σε πεδίο κάποια σύρραξης!!!

Ο εφιάλτης επιστρέφει και χτυπιέται μια συναυλία,όπου ο κόσμος πήγε να ξεσκάσει και να απολαύσει την μουσική του.

H rock κοινότητα σοκάρεται και όχι μόνο...όταν φανατικοί μιας θρησκείας η μιας ιδεολογίας(συγγνώμη δεν τα διαχωρίζω).

Η κοινωνία έχει αποκτηνωθεί τόσο πολύ που στην αρχή κάποιοι είπαν εντάξει...σε χώρα που βομβαρδίζει μια άλλη λογικό ειναι να υπάρξουν αντίποινα(λογική του παραλόγου αλλα οκ) απο την άλλη όμως τι σου φταίνε χιλιάδες αθώοι που πάνε εκει για να ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΔΙΑΟΛΕ την μουσική!!!

Τόσο πολύ σας φοβίζει η μουσική;

Δεν ειναι η πρώτη φορά που χτυπιέται η μουσική απο κάποιον φανατικό

Το 1969 οι Rolling Stones κάνουν μια συναυλία στο Altamont και ένας τύπος απο την συμμορία των Hell Angels(μηχανόβιοι πρεζάκιδες που πιστεύουν στην φυλετική καθαρότητα) δολοφονούν έναν μάυρο φαν κατα την διάρκεια της συναυλίας!!!

Η μουσική εξημερώνει τα ήθη και κυρίως οι συναυλίες ειναι ένα διαδραστικό θέαμα...και ειδικά όσο αφορά το ροκ.
Ο φόβος που θέλουν να μας επιβάλλουν είναι στο γεγονός οτι δεν θέλουν τον κόσμο να ακούει μουσική και να φεύγει απο την << πραγματικότητα >> που μας επιβάλλουν.

Είτε είναι οι Eagles of Death Metal ή οι Rolling stones κάποιοι δεν θέλουν να ακούσουν απλά να φοβίσουν και να σκοτώσουν!!!

Για αυτό όπως εξιστορούν οι ίδιοι οι Eagles of death metal στο παρακάτω βίντεο...μόνο η συλλογικότητα έσωσε πολλούς και ο κόσμος απο το πουθενά οργανώθηκε να ξεφύγει όσο μπορούσε απο τους ψυχοπαθείς δολοφόνους της Isis.

Και ναι επιμένω να ακούω ροκ ή μέταλ όσες δολοφονίες αν κάνετε...η μουσική ειναι η καλύτερη απάντηση στους φασίστες όλων των αποχρώσεων και απόψεων!!!
Κλείνω με τρία αγαπημένα τραγούδια των Eagles of Death Metal που απόδειξαν οτι η μουσική ενοχλεί και σώζει απο το χάος του σήμερα που βιώνουμε...
ΥΓ
Long Live Rock and Roll

Χαμένα όνειρα μιας νιότης που δεν σβήνει ποτέ

Μου είχε πει κάποτε μια σχέση που είχα...αγαπητέ Γιάννη θα γεράσεις μόνο όταν καταλάβεις ότι αυτό που αγαπάς πέθανε!!!
Ευτυχώς πράγματα που αγαπώ δεν έχουν πεθάνει...σχέσεις πολλές όλες αφήνουν σημάδια αλλά δεν γαμιέται...ζούμε το τώρα και δεν βολευόμαστε με το μέλλον

Υπάρχουν λοιπόν πράγματα που μας κρατάνε ζωντανούς όπως είναι η μουσική που είναι η απόλυτη τέχνη...

Ας κάνω ένα αφιέρωμα στις κασέτες που είχα στο δωμάτιο μου πριν κάποια χρόνια...ερωτευόμενος για πρώτη φορά και βέβαια θα σας προσφέρω την κασέτα στον κόσμο του απρόσωπου διαδικτύου.

Δισκοπωλείο Κόκος χειμώνας του 99 ωραίες εποχές...κάναμε Αγγλικά στην Κομιώτη και μετά πηγαίναμε και ζητάγαμε κάποια τραγούδια από σιντί σε κασέτες.

Οι επιλογές καθαρό Ελληνικό ροκ(διότι δεν ξέραμε τίποτα άλλο)

Θυμάμαι αμυδρά την πρώτη κασέτα...αλλά το πρώτο τραγούδι ήταν από την Λευκή Συμφωνία...μια επιτυχημένη μπάντα τότε στο χώρο του Underground Ελληνόφωνου Ροκ ήχου...το θα είμαι πολύ μακριά δεν μπορώ να το βγάλω από τα αυτιά μου

Χειμώνας του 2000 τελευταία τάξη λυκείου...δισκοπωλείο μετροπολ κάτω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ο γνώστος φίλος Τζίμης...κλασσικος Ροκάς Αθηναίος που ήρθε σώγραμπρος στο Τζάντε!!!
Απίστευτός τύπος έγραφε κασέτες και σιντι τότε θυμάμαι είχα γράψει μια κασέτα από την δισκογραφική δουλεία των Ξύλινων Σπαθιών μια ματιά σαν βροχή το τραγούδι που μου άρεσε ηταν το Ρομπότ
Επιχειρήσεις, επιχειρήσεις,
πουλά κλεμμένα όνειρα, αγοράζει αναμνήσεις,
ότι βλέπει την αλήθεια στον τελευταίο πάπυρο
να καίγεται σε μια οθόνη ως το άπειρο.

Καλοκαίρι 200 έρχονται οι Τρύπες και ημουν μέσα...τους είχε φέρει ο Άκης Λαδικός τότε υπεύθυνος στον δήμο Ζακυνθιου για τα Πολιτιστικά...χαμός και βέβαια ένας κόσμος γνωστός σε ένα λαιβ που τα είχε όλα, καπνογόνα σπρωξιές και κάψιμο ατελείωτο

Πέρασε ενας χρόνος που είδα λαιβ ηταν Φεβρουάριος του 2001 και ήρθε η ώρα του Ρόδον...πρώτο μεγάλο μέρος για λαιβ, το είχα ακουστά αλλά εκεί είδα ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα μύθος της εγχώριας σκηνής τα Διάφανα Κρίνα...ένα σχεδόν μυσταγωγικό λαιβ σε μια μπάντα που αρκετοί ροκάδες την θεωρούσαν δήθεν...διότι δεν γουστάραν τους ποιητικούς στίχους...είχα ένα καλό φίλο που υποτιμητικά τα έλεγα Αδιάφανα Κτήνα(!!!)
Προσωπικά τους ξαναείδα μέχρι το 09 που διαλύθηκαν άλλες τέσσερις φορές...δεν ήμουν φαν άλλα έγινα στην πορεία

Το χώρο του Ελληνόφωνου ροκ υπήρχαν και άλλες μπάντες που μου άρεσαν και είχα διάφορα σιντι η κασέτες για να τα ακούσω...όπως ηταν οι Μοντάζ που είχαν γράψει το επόμενο τραγούδι ύμνος που διασκεύαζαν οι φίλοι καλοί των Reservoir Dogs(τοπική μπάντα που χρόνια έπαιζε ροκ στο νησι)

Συνεχίζω με τους Purple Overdose, μια μπάντα που ειχα αγοράσει και δύο σιντί τους παίζαν εκπληκτικό ροκ με μελωδίες 60s και φωνητικά που έμοιαζαν περισσότερο για μπάντα από το Los Angeles των 90s.Ψυχεδελική μπάντα που λίγοι την γνώριζαν

Μετά θα περάσω σε μια άλλη μπάντα αδυναμία της τότε εφηβείας από Ελλάδα που δυστυχώς διαλύθηκε ηταν οι Earthbound η πρώτη μπάντα που μου άρεσε ο πειραματικός ήχος...μέλη από Last Drive, Honeydive, Deus ex Machina και Rockin  Bones έφτιαξαν αυτή την μπαντάρα...είχα πάρει το πρώτο τους δίσκο όπου διασκευάζουν το Gardenia των Kuyss

Θα κλείσω με δύο αγαπημένες μπάντες που παίζουν δικό τους στυλ

Με τους Metro Decay που τους ανακάλυψα πριν λιγο καιρό αν και παλιοί νομίζω είναι μια μπάντα από το μέλλον...που ο ήχος τους θα παραμείνει αναλλοίωτος για καιρό

Και κλεινω με τους σπουδαίους Vavoura Band το συγκρότημα του Τζόνι Βαβούρα και του σπουδαίου Δρόλαπα στην κιθάρα

Την συλλογή με τα τραγουδια του ποστ την κατεβάσετε από το παρακάτω link και το ανοίγεται με το πρόγραμμα win rar
http://www.mediafire.com/download/6q0i9rf3jbtidt2/my+personal+cassete.rar
ΥΓ
Την συλλογή την αφιερώνω σε όλα τα παιδιά τση πλατείας

Καλώς σας ξανα βρήκα

Πέρασε ενα διάστημα που βαριόμουνα να γράψω μουσικά πράγματα

Ζούμε απο τότε μεγάλες στιγμές...την Ευρώπη να μιλάει για την Ελλάδα, βγάλαμε μια νέα κυβέρνηση και πολλά άλλα ροκ εν ρολ

Θα έλεγα ότι ακομα δεν είδαμε την λευτερία αλλά ας κάνουμε λίγο υπομονή

Προς το παρόν το μόνο που μένει ζωντανό ειναι το ΡΟΚ και η κάβλα μας για ζωή.

Ο Τζόνι σας προτείνει σήμερα μερικές ροκ απολαύσεις  στο χαοτικό διαδίκτυο.

5 αξιολογα πράγματα που βρήκα και προτείνω καλοί μας φίλοι 

5)
Πάμε πρώτα στους Traffic με τον δίσκο The Low Spark of High Heeled Boys

4) SEX PISTOLS- Live in Longhorn 78

Για μένα οτι καλύτερο έχει βγάλει η Βρετανική σκηνή μετά τους Stones ήταν οι Pistols
Πραγματικό καβλωτικο λαιβ την εποχή που ξεκινούσε δειλά δειλά το Punk rock

3)Wipers - Is This Real? LP

Δυνατή γκαράζ ροκ μπάντα με στοιχεία απο Punk τέλη δεκαετίας 70 αρχές 80 με πρωτεργάτη τον Greg Sage έκαναν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα με συναυλίες στο θρυλικό Ρόδον

2)Sodom (Mortal Way Of Live - 1988)

Μεγάλη hard rock μπάντα οι Sodom στο χώρο του Thrash μέταλ προσωπικά ένα λαιβ που αξίζει κανεις να δεις εαν ειναι φαν του είδους

1)Queens of The Stone Age - Over The Years and Through The Woods

Τι να πεις για τους Queens of the Stone Age μια μεγάλη stoner rock μπάντα και προσωπική αδυναμια!!!
Εδώ απο ένα dvd που το βρήκα στο ιντερνετ
Αξίζει να το δείτε

Καλή μουσική απόλαυση και θα τα λέμε πιο συχνά

Music from the desert

Θα παρουσιάσω ύστερα απο καιρό, περιμένοντας εναγωνίος το χαρτί της απόλυσης(λελέχαρτο) και ενώ όσο πλησιάζουν οι γαμω μέρες για την απόλυση απο την θητεία.

Επειδή έχουμε σκουριάσει μουσικά και πνευματικά...καιρός να ξεσκουριάσουμε
Ας προτείνουμε 5 μουσικά άλμπουμς της Stoner rock σκηνής που πρέπει ο καθένας να ακούσει.(τα γούστα ειναι υποκειμενικά πάντα).
ΥΓ
Δεν θέλω να πω ποια ειναι τα καλύτερα του είδους...αλλά ποια προσωπικά γουστάρω να ακούω σπίτι χαλαρώνοντας

5
Ξεκινάμε με τους Queens of the Stone Age και την δισκάρα τους Song for the deaf...
Τα λόγια ειναι περιττά νομίζω!!!

4
Στην τέταρτη θέση προτείνω τους asteroid  που μου θυμίζουν αρκετά σε περάσματα  κλασσικό ροκ ήχο φάση  deep purple με φωνητικά στύλ Kansas και με doom στοιχεία(εδώ θα προτείνω τον πρώτο τους δίσκο).Αξίζει κανεις να τους ψάξει


3
Στην τρίτη θέση ένα album που προσωπικά γουστάρω τρελά απο μια μπάντα που κάποιοι θα διαφωνήσουν να την βάλουν στο stoner doom ήχο, έχουν αρκετά ροκ στοιχεία αλλά ωστόσο κάνουν την διαφορά, μπορούμε να πούμε οτι ειναι μια μετεξέλιξη των Black Sabbath στα 90s οι Orange Goblin
O δίσκος τους time travelling blues ειναι διαχρονικός και ίσως ο καλύτερος τους

2
Όταν διαλύθηκαν οι Kyuss ο τρελό Garcia(frontman των kyuss) ψάχτηκε να βρεί μια μπάντα που να τον αντιπροσωπέυει στον ήχο του stoner και hard rock αυτό το κατάφερε κατα την ταπεινή μου γνώμη με τους Unida, μια μπάντα που δεν την γνώριζα εαν δεν πήγαινα πρόσφατα σε ένα Live τους το καλοκαίρι στο 'Αν club...οι τύποι ειναι απίστευτα καλός βρώμικος ήχος με κιθάρες πολύ καλές αξίζει κανεις νξα ακούσει το Coping With The Urban Coyote

1
Περνάμε στο τελευταίο και κορυφαίο άλμπουμ που έχω ακούσει απο Ελληνική μπάντα, με καλοπροσεγμένο ήχο απο τους 1000mods το τελευταίο τους album που πιστεύω οτι ειναι ένα δυνατό άλμπουμ με άρτιο προσεγμένο ήχο λές και έχει βγεί κατευθείαν απο τον νότο.
Θεωρώ οτι μαζί με τους Planet of Zeus είναι οι νέες μπάντες που εκπροσωπούν την Ελλάδα επάξια στο εξωτερικό!!!